Dag 13: we huren een busje met 15 personen en zwemmen in Emerald Pool vanaf Ao Nang in Krabi

Het is nog donker in de kamer. De zware overgordijnen laten geen streepje licht de kamer binnendringen. Ik stap uit bed, open de schuifdeur en loop naar buiten. Heerlijk, de zon schijnt. Ik adem de warme ochtendlucht in, leun voorzichtig over de veranda en kijk naar rechts. Zo mooi die glinstering van de ochtendzon op de zee. 

We hebben geen tijd afgesproken voor het ontbijt en ontmoeten elkaar dan ook op verschillende momenten in de ochtend. Het ontbijt is een mix van Aziatisch en Europees, en voor ieder zit er wel iets bij. Er is vers fruit, zoals dragon fruit en ananas, yoghurt, twee soorten jam and toast, rijstsoep en bij de vriendelijke dame achterin kun je naar wens een eitje laten bakken. Wij beginnen met de rijstsoep en leggen er een sunny side up bovenop.

De dames hebben het idee om een busje te huren voor de dag. Buiten onder de palmbomen vindt er overleg plaats. Er wordt besloten dat we naar watervallen en meertjes gaan. We hebben geluk dat we met zoveel Thaise dames op reis zijn die vloeiend de taal spreken. Al snel is er een busje en taxi inclusief chauffeur geregeld voor de hele dag. Wanneer Sanit iedereen probeert te overtuigen een oranje koksmuts met zonneklep te dragen (zie foto), deze waren nog over van de ceremonie, bestellen wij even snel een verse fruit smoothie voor onderweg. Uiteindelijk stappen er 11 personen in de minivan en Sanit, Weeri en ik in een taxi. De reis naar Emerald Pool duurt ongeveer 1 uur en 20 minuten en de uitzichten onderweg zijn spectaculair. Ik kijk uit het raam en zie puntige lijmsteen rotsen die 50 tot 100 meter de lucht insteken. Sanit kijkt haar ogen uit en zegt meerdere malen hoe mooi ze het vindt. ‘Echt natuur’, zegt ze.

De parkeerplaats is vrij leeg als wij aankomen, en ik besef me dat dit vast met het regenseizoen te maken heeft. Met alleen maar zonnige dagen hebben wij het enorm getroffen. Ook Ao Nang, de badplaats waar wij verblijven, is momenteel vrij rustig. Het is er gezellig en er zijn ook wel toeristen, maar ik kan me voorstellen dat de hoeveelheid mensen verdubbelt in het hoogseizoen. Zodra ook de minivan aankomt lopen we samen richting de ingang.

Een bezoek aan Emerald Pool is meer dan alleen even zwemmen, het is een ervaring waarbij je door een weelderige jungle loopt met een enorm diversiteit aan planten, dieren en watertjes. Nadat je 300 Baht hebt betaald (voor mensen met Thais paspoort 30 Baht) kun je kiezen om een wat saaie route van 800 meter te lopen óf je kiest voor een meer avontuurlijke route van 1.4 km. Aangezien de helft van onze groep de 800 meter loopt, hobbelen wij hier maar achteraan. Aangekomen bij het smaragdgroene meer staat de zus van Sanit al in haar badpak, klaar om het water in te gaan. Al snel volgen er meer en ook ik stap in het water. Het water is aangenaam, niet te koud en niet te warm. Ideaal als je verlangt naar een moment van verfrissing. Even later zitten gaan we gezellig met elkaar in een kuiltje in de beek zitten en laten het krachtige water langs om stromen.

Het water van de Emerald Pool komt van het iets verder gelegen Blue Pool. Als je nieuwsgierig brengt, de kleur is trouwens betoverend, is het 15 minuten extra wandelen over goed begaanbare paden. De dames van onze groep wijzen op de terugweg naar alles dat eetbaar is. Heerlijk toch? Dat deze dames zo kunnen genieten van het land waar ze vandaan komen. En wat zijn ze eigenlijk rijk dat ze over zoveel kennis beschikken. Ik zou me verloren voelen als ik zou moeten eten uit de  jungle.

De temperatuur van het water in de Blue Pool ligt tussen de 30 en 50 en is niet geschikt om in te zwemmen. Het is gevuld met drijfzand en daarmee levensgevaarlijk. De poel wordt verwarmd door een ondergrondse bron en is rijk aan mineralen. Door in de Emerald Pool te zwemmen, zwem je dus in mineraalrijk water. Men zegt dat dit goed is voor je huid, maar ik heb geen idee. Het was in elk geval een fijne ervaring.

Zodra we het park uitkomen lunchen we bij het eerste restaurant aan de linkerkant met een mooi uitzicht over een stukje van de jungle. Helaas hoorden we tijdens het eten geen ‘mmmm’s’ en ‘aroy mak’s.’ Het eten was vrij zoet en niet helemaal op smaak zoals de Thai dat gewend is. Al met al was het prima, maar ik raad je aan om je honger uit te stellen en een stop te maken bij een van de markten onderweg (zie mijn kaart).

Op de weg terug stoppen we bij de markt en zowel de mensen daar als ik kijken onze ogen uit. Zij omdat ze niet vaak een blonde vrouw zien en ik om de interactie tussen de mensen te bewonderen en al het lekkers dat ze aan het bereiden zijn. Sanit haar dag kan niet meer stuk als ze sataw boontjes (stinky beans) ziet hangen. ‘Goedkoop!’, zegt ze en laat een tas vullen. Daarna lopen we rustig verder. Het is een markt waarbij vooral Thaise Moslims eten aanbieden en hier vind je dan ook geen varkensvlees. Verder is de keuken nagenoeg gelijk. Nieuw voor mij was de vrouw die ijsjes maakt in een grote pan met gaten erin. Deze gaten vulde ze met verschillende soorten frisdrank waar ze vervolgens een ijsco stokje in steekt. Daarna begint de vrouw de plaat te draaien en wordt het vloeibare frisdrank omgetoverd tot ijslollies.

Als we terugkomen gaan we allemaal onze eigen gang. De een gaat zwemmen, de ander doet een dutje en weer een ander gaat het centrum in voor wat lekkers. Dat laatste is wat Weeri en ik later op de avond samen deden. We zouden in eerste instantie samen wat drinken, maar hadden ook wat trek gekregen inmiddels. Als we de straat verder uitlopen, komen we uit bij een overdekte foodcourt. Hier kopen we allebei een bord Pad See Ew en delen een grote bier. Rustig lopen we terug en besluiten we niet meer naar de bar te gaan, maar naar het hotel. We worden ouder…