Het regent inmiddels pijpenstelen en het zicht op de weg is niet al te best. In Kalasin maken we een stop bij Tante Kat. Hier staat Sanit haar auto en we zijn hier om de sleutels op te halen. Het is 02:00 en we hopen dat ze ons getik op de ramen hoort. Het getik begint langzaam wat meer op gebonk te lijken en de deur ging open. Een vrouw met heel mooi glanzend haar (zat mijn haar maar zo als ik midden in mijn slaap gestoord werd) en een lieve glimlach komt uit de deuropening gelopen en lijkt het helemaal niet erg te vinden dat haar slaap om 02:00 onderbroken wordt.

Ze geeft ons instructies voor de auto en een aantal tips voor onderweg. Ze vertelt ons dat er meerdere camera’s zijn geïnstalleerd langs de weg. Weeri en ik stappen in de auto en rijden door de stromende regen achter de minivan aan.

Een half uurtje later komen we aan in het dorp waar Sanit is opgegroeid, Nong Bua Dong. Hier staat het huis van Tante Tjit en Oom Jan. Dit is ook het huis waar de herdenking van opa wordt georganiseerd. Sanit haar broers en zus ontvangen ons warm en helpen ons met het sjouwen van de 9 stuks bagage. We krijgen een schattige kamer met blauwe gordijnen toegewezen en ooo, dat bed roept ons. Weeri en ik hebben amper geslapen. Sanit daarentegen heeft beide vluchten heerlijk haar ogen dichtgehad.

Rond 04:00 vallen we eindelijk in slaap. Morgen kan ik alles bij daglicht bewonderen en wat kijk ik daar naar uit zeg!