Dag 12: we worden wakker in het slaperige kunstplaatsje Tambon Saphli en reizen door naar Ao Nang

Ik open het gordijn en zie dat de zon een gouden gloed geeft aan de donkergroene palmbladeren achter onze bungalow. Ik voel een golf van blijdschap opkomen en loop snel naar buiten om neem het strand in de ochtendzon in me op . We hebben met opzet de wekker om 07:00 gezet, zodat we nog even kunnen genieten van het kustplaatsje Chumphon voordat we in de auto stappen voor de laatste etappe. Nog 5 uur rijden en we zijn in Krabi. Hier verblijven we 6 nachten samen met 14 andere familieleden. Het wordt erg gezellig, dat weet ik, maar dit momentje van rust pakken we nog even samen.

Zodra we ons hotel uitlopen zien we een gaaf VW busje omgetoverd tot koffiebar met een leuke naam, ‘Volk Coffee.’ Een gelakte houten uitklapbar aan de achterkant met de daarboven een rijtje hangende koffiekopjes en een bialetti in de vensterbank, geven deze koffiebar op wielen een hippe sfeer. We besluiten eerst een wandeling over het strand te maken, maar als we terugkomen gaan we hier zeker een bakkie drinken.

Teruggekomen rennen we samen het water in. Het water is lauw, maar verfrissend genoeg. Terug bij onze handdoek laten we de zon de grootste druppels op onze lichamen verdampen, maar de koffie lonkt naar ons. daar zo in de verte. We pakken onze spullen, ik sla even snel een handdoek om me heen, en we lopen het hippe busje. Vol verwondering kijken we naar de details die ze aangebracht hebben, maar ook naar hoe ze te werk gaan. Ze kunnen namelijk niet in de bus staan, dus het zetten van Weeri zijn espresso en mijn Matcha Latte gebeurt zittend. Beide drankjes waren heerlijk en je proeft de aandacht waarmee ze hun drankjes klaarmaken.

Het is nu 10 uur en we hebben nog een klein uurtje om te genieten van ons terras voor de kamer. Ik leg de laatste handen aan mijn eerste blog voor op mijn website, en drink langzaam van mijn Matcha Latte (wat een fancy naam, hè?). Rond half 11 pakken we rustig onze spullen en proberen we de eigenaren te vinden zodat we afscheid kunnen nemen. Helaas hebben we ze niet mogen ontmoeten. Om 17:40 landen Sanit en Tjit op Krabi Airport en het is een rit van ongeveer 5 uur. Genoeg tijd om even te stoppen bij een Khanom Jeen restaurant aan de kant van de weg. Een restaurant waar voornamelijk lokale bewoners een hapje eten. Twee lieve dames staan achter een lange tafel gevuld met 7 grote pannen. Mijn hand reikt richting de deksel van de pan en ik krijgt een vriendelijk toestemmend knikje van de vrouw achter de tafel. We gaan pan voor pan bij langs en ik stopte bij een geurige saus met vis en stukjes limoenblad. Mijn keuze is snel gemaakt en op een afstandje aanschouw ik wat er allemaal gebeurt. Kanom Jeen wordt altijd geserveerd met een schaal met groenten en kruiden waar je tijdens het eten zo nu en dan wat afpakt.

Voordat we verder rijden word ik enorm verrast. Een man met een aap aan een touw kijkt me lachend aan als ik het toiletgebouw uit loop. Mijn ogen volgen de rode lijn, en alhoewel ik eerst dacht dat hier aan hond aan vast zou zitten, bleek dit een aap te zijn. Verward loop ik naar Weeri. ‘Weeri, er staat een man met een aap hier om de hoek.’ Hij loopt met mij mee en moet lachen. Hij legt uit dat apen hier getraind worden om kokosnoten uit torenhoge palmbomen te halen. En Weeri had de woorden nog niet uitgesproken of  hij vloog al omhoog, zo hoog dat ik hem niet meer kon zien.De aap is zo getraind dat hij alleen de oude kokosnoten de boom uitduwt. In Thailand worden er van oude kokosnoten romige kokosmelk gemaakt. Nog steeds verbouwereerd aanschouw ik wat er hier gebeurd en zodra de aap klaar is, komt hij naar beneden. Met een glanzende volle vacht en een stoere houding loopt hij achter zijn trainer aan. Op naar de volgende boom.

Met de nodige stops om te plassen en eten te kopen, heerlijke Salapao (broodje bapao), bereiken we Krabi om 16:00 en checken we als eerste bij het hotel in. Sanit en Tjit hadden besloten om met anderen mee te rijden, dus wij hadden ruim de tijd om het hotel te ontdekken en zelfs een duik in het zwembad te nemen. Het hotel is nog mooier dan op de plaatjes. Via de ingang kom je uit bij het zwembad dat in harmonie met de natuur lijkt te zijn. Er zijn palmen die via een gat door het dak hoog de lucht in reiken en tropische planten die rondom het zwembad groeien. Het hotel heeft veel natuurlijke materialen gebruikt. De muren zijn beschilderd met aardse tinten, zoals warm oranje en zacht geel. Tijdens een wandeling door het hotel zie je lampen van prachtige zeeschelpen, een trapleuning gemaakt van een smalle boomstam waar een liaan omheen gekruld zit en muurbekleding van stukken palmschors. Het woord dat bij mij opkomt is botanisch. Naast een gezellige sfeer, grenst het ook nog eens aan de boulevard en de zee. Hier kun je genieten van een heerlijk ontbijt met een zachte ochtendbries. Dit is een plek naar mijn hart, ik hoop ook die van de rest als ze arriveren.